Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΤΑΙ ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΕΧΘΡΟΥΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΜΑΣ ΑΝΑΠΤΥΣΣΕΤΑΙ

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΕΧΘΡΟΥΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ

Από τα τέλη Οκτώβρη ακόμα, με βάση την αρνητική εμπειρία που έφτανε από πόλεις που είχαν αρχίσει τα προγράμματα «κοινωφελούς εργασίας», αλλά και βάση της πάγιας αντίληψή μας πως οι εργαζόμενοι για να αντιμετωπίσουν από το μικρότερο μέχρι το μεγαλύτερο πρόβλημα πρέπει να βασίζονται στην δικιά τους ανεξάρτητη οργάνωση και όχι στην ανάθεσή του σε επίδοξους ή χρόνιους εργατοπατέρες και σε πολιτικούς και κομματικούς «άρχοντες»,
αρχίσαμε με την «Ομάδα εργαζομένων στα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας στη Μαγνησία – Πρωτοβουλία για τη δημιουργία σωματείου στα ΚΟΧ Μαγνησίας» να οργανώνουμε τις αντιστάσεις και διεκδικήσεις των εργαζομένων στην «κοινωφελή εργασία» και να δημιουργούμε τους πρώτους πυρήνες εργατικής συλλογικότητας.

Σήμερα, δύο περίπου μήνες μετά από αυτή την προσπάθεια έχουν γίνει αρκετά βήματα. Η συμμετοχή των συναδέλφων στις κινητοποιήσεις διαρκώς αυξάνεται (στην πορεία τις Τετάρτης 12/12 τα ίδια τα μέσα του Βόλου, έγραψαν για 300 εργαζόμενους). Η διεκδικητική διάθεση δείχνει να συντρίβει τη λογική της διαπραγμάτευσης και της επαιτείας. Με τις συνελεύσεις και τη λήψη αποφάσεων από το σύνολο των εργαζομένων επί της ουσίας παίρνουμε τον αγώνα στα χέρια μας. Ακόμη και αν μια σειρά από τους στόχους μας δεν έχουν επιτευχθεί ακόμα, διαγράφεται αυτή τη στιγμή η δυνατότητα οι εργαζόμενοι στην «κοινωφελή εργασία» να «χαλάσουν τη σούπα» διαφόρων κέντρων εξουσίας, πετυχαίνοντας ταυτόχρονα εργατικές κατακτήσεις που ο σύγχρονος εργασιακός μεσαίωνας που στήνεται από κοινού, από τις ντόπιες κυβερνήσεις, τον εργοδοτικό συνδικαλισμό και τους ξένους «φίλους» τους (βλ. ΕΕ, ΔΝΤ κ.τ.λ.), επιχειρεί να στερήσει από το σύνολο των εργαζομένων.

Ο αγώνας μας και οι κινητοποιήσεις μας έχουν αρχίσει ήδη να φοβίζουν. Ακριβώς γιατί φοβίζουν θα χρησιμοποιήσουν εναντίον μας, όλα τα απαραίτητα μέσα για να τον διαλύσουν. Βρεθήκαμε, και όσο πιο απαιτητικοί γινόμαστε τόσο πιο συχνά θα βρισκόμαστε, μπροστά σε ευθείες απειλές από προϊσταμένους και μια σειρά άλλων καλοθελητών. Με απειλές όπως «αν συμμετέχεις στις κινητοποιήσεις δε θα πληρωθείς ή θα απολυθείς» και με υπονοούμενα του τύπου «από ποιον καθοδηγήστε», προσπάθησαν ήδη να αποτρέψουν και να φοβίσουν συναδέλφους. Το ζήτημα είναι αυτοί που εκστομίζουν τέτοιες απειλές από ποιόν καθοδηγούνται; Γιατί μόνο άμεσα ή έμμεσα καθοδηγούμενος μπορεί να συμμετάσχει στο σχέδιο τρομοκράτησης εργαζομένων που παλεύουν για τα αυτονόητα δικαιώματά τους, όπως είναι το να πληρώνονται στο τέλος κάθε μήνα. Οι προϊστάμενοι εκείνοι που με περίσσιο θράσος επιτίθενται με τέτοιο τρόπο τι θα έκαναν αν έμενα απλήρωτοι; Ξεχάσαμε. Μάλλον τίποτα, γιατί εκεί που έφτασαν μάλλον έφτασαν έρποντας και γλύφοντας και το τι σημαίνει αγώνας με καθαρό κούτελο μάλλον θα τους φαίνεται ιδιαίτερα ξένη έννοια. Αν παρόλα αυτά αναζητούν ακόμα μια απάντηση θα την έχουν. ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΜΑΣΤΕ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΜΑΣ. ΚΑΘΟΔΗΓΟΥΜΑΣΤΕ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΘΟΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΜΙΑ ΖΩΗ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΒΟΥΡΚΟ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ, ΜΙΑ ΖΩΗ ΠΟΥ ΝΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΜΠΟΙ ΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΜΑΣ.

Ακόμα πιο επικίνδυνη όμως από την καταστολή των αγώνων μας είναι η ενσωμάτωση, η σταδιακή αποδυνάμωση και η εν τέλει απονέκρωσή τους. Γιατί σχεδόν εκ θαύματος, όπου και αν πραγματοποίησαν οι εργαζόμενοι στην «κοινωφελή εργασία» παράσταση διαμαρτυρίας (ΕΚΒ, Αντιπεριφεριάρχη Μαγνησίας, ΙΚΑ) βρήκαν ανθρώπους, ή καλύτερα θεσμικούς άρχοντες, οι οποίοι «ήταν μαζί μας». Πως γίνεται τώρα να «είναι μαζί μας» το ΕΚΒ που όταν του ζητήσαμε σαν εργοδότη να στείλει έγγραφα προς τις υπηρεσίες μας που να επιβάλουν τα στοιχειώδη δικαιώματα μας (άδειες, μεταφορικά, απαραίτητα αναλώσιμα κ.τ.λ.), ουσιαστικά αρνούνταν και η αποστολή του έγινε μετά από πίεση των εργαζομένων, αυτό δεν μπορούμε ακριβώς να το κατανοήσουμε. Πώς είναι δυνατόν να «είναι μαζί μας» από τη στιγμή που όσες δεσμεύσεις και αν έδωσε δεν τις τήρησε; Από την ίδια σκοπιά πως είναι δυνατόν να «είναι μαζί μας» ο Αντιπεριφεριάρχης που την ίδια στιγμή που οι εργαζόμενοι του κοινοποιούσαν τις διεκδικήσεις τους, εκείνος καλούσε στο κτήριο της Περιφερειακής Ενότητας τους άντρες τις Ασφάλειας Βόλου. Αλήθεια, από ποιον κινδύνευε, από τους εργαζόμενους που «είναι μαζί τους» ή απλά μας αντιμετωπίζει και αυτός όπως αντιμετωπίζει η κυβέρνηση όποιον επιχειρεί να σηκώσει κεφάλι, δηλαδή ως τον «εχθρό λαό». Κύριε Κοπάνα, ζητάμε ταπεινά συγγνώμη, αλλά δε γνωρίζαμε πως αρμόδιοι για εργατικά θέματα στη Μαγνησία είναι η Αστυνομική Διεύθυνση. Ευχαριστούμε που μας το κάνατε σαφές με τον ποιο ξεκάθαρο τρόπο… Δεν μπορούμε να καταλάβουμε πως το ανώτατο αιρετό πολιτικό πρόσωπο στο νομό μας, ο Αντιπεριφεριάρχης, δεν έχει καμία πολιτική και διοικητική δύναμη να επιβάλει το δίκιο των εργαζομένων, και παρόλα αυτά είναι και αυτός «μαζί μας». Αξίζει επίσης να σημειωθεί πως όλοι οι φορείς στους οποίους απευθυνθήκαμε μας ενημέρωσαν ότι αδρανούσαν γιατί δεν γνώριζαν τα προβλήματα… Τώρα ευτυχώς που τα γνωρίζουν, θα κινήσουν γη και ουρανό για να τσακίσουν τον εργασιακό μεσαίωνα τον οποίο βιώνουμε…!!!!

Η ουσία είναι η εξής: όλοι αυτοί που σήμερα δήθεν είναι «αναρμόδιοι» ή «ανίσχυροι» τόσα χρόνια πίσω από τις πλάτες των περισσότερων εργαζομένων και πέρα από τα φώτα της δημοσιότητας, με τις υπογραφές τους ή τη στάση τους έγιναν φορείς για να βιώνουμε όλοι εμείς σήμερα αυτή την κατάσταση. Την εργασία χωρίς δικαιώματα δηλαδή. Σήμερα πιεζόμενοι να πάρουν εκ των πραγμάτων θέση από τις κινητοποιήσεις μας, δηλώνουν «αναρμόδιοι» αλλά ταυτόχρονα και «αλληλέγγυοι» σε εμάς. «Αναρμόδιοι» για να αποφύγουν οποιαδήποτε σύγκρουση με το τερατούργημα που με τη βοήθειά τους δημιούργησαν οι εκάστοτε κυβερνήσεις, και «αλληλέγγυοι» γιατί τους χιλιάδες εργαζόμενους των προγραμμάτων «κοινωφελούς εργασίας» τους βλέπουν ως μελλοντικούς ψηφοφόρους με τους οποίους δεν γίνεται «να τα σπάσουν» κιόλας.

Δεν θα πρέπει να έχουμε καμία αυταπάτη. Δεν πρόκειται κανένα ΕΚΒ, κανένας Δήμαρχος και κανένας Αντιπεριφεριάρχης να κάνουν το οτιδήποτε για εμάς. Μόνο κάτω από το βάρος της δικίας μας πίεσης και των μαζικών μας αγώνων, και όχι γιατί «είναι μαζί μας», μπορούν να εξαναγκαστούν να παραχωρήσουν στους εργαζόμενους τα αυτονόητα. Συμμάχους έχουμε. Μόνο που αυτοί δεν κάθονται στις καρέκλες του εργοδοτικού συνδικαλισμού και του τοπικού κράτους. Βρίσκονται στους χώρους δουλειάς, στην άνεργή νεολαία και στους ανθρώπους που καθημερινά απειλούνται με απολύσεις και περικοπές. Αυτοί είναι εξάλλου η πλειοψηφία και όχι τα όργανα της κυβέρνησης της ΕΕ και του ΔΝΤ.

Για αυτό για εμάς πρέπει να αποτελεί μονόδρομο : Πρώτον, ο σκληρός ανυποχώρητος, αδιαπραγμάτευτος και ακηδεμόνευτος αγώνας. Δεύτερον, ο συντονισμός με συναδέλφους μας σε όλη την Ελλάδα που βιώνουν ακριβώς την ίδια κατάσταση. Τρίτον η όλο και αναπτυσσόμενη οργάνωση μας που μπορεί να ολοκληρωθεί μόνο μέσα από τη δημιουργία σωματείου των εργαζομένων στην κοινωφελή εργασία. Η αναμέτρηση τώρα αρχίζει. Στο τέλος εμείς θα βγούμε νικητές.

ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΦΕΛΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΗ ΝΕΑ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΝ ΤΡΙΤΗ 18/12 ΣΤΙΣ 18:00 ΣΤΟ ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΒΟΛΟΥ

ΟΜΑΔΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΗ ΜΑΓΝΗΣΙΑ

              Πρωτοβουλία για τη δημιουργία σωματείου στα ΚΟΧ Μαγνησίας

επικοινωνία: ergazomenoikox.blogspot.com

                          ergazomenoikox@gmail.com