Προσπαθώντας να οξύνουμε την αντιπαράθεση γύρο από την «κοινωφελή βαρβαρότητα» που τείνει να γίνει ο κανόνας για εκείνο που πριν μερικά χρόνια ονομαζόταν εργασία, καταθέτουμε το παρακάτω πλαίσιο πάλης. Γνωρίζουμε πως είναι ατελές, και για αυτό το θέτουμε ως βάση για συζήτηση στους συναδέλφους, προβληματισμό και διάλογο, που πρέπει να γίνει σε όλους τους χώρους εργασίας, αλλά και μέσα από το blog μας, αλλά και ως μια αρχική πλατφόρμα βάση της οποίας μπορούν να γίνουν αγώνες με κάποιες του αιχμές ή με το σύνολό του ως προμετωπίδα. Δεν αποτελεί απόφαση του σωματείου μας, αλλά μια προσπάθεια να «μαζευτούν» και με τη μορφή συγκεκριμένων διεκδικήσεων, αιτήματα, αγωνιστικές διεκδικήσεις αλλά και συζητήσεις που έχουν γίνει όλο αυτό το διάστημα της ύπαρξής μας.
ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΑΛΗΣ ΑΜΕΣΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΚΟΙΝΩΦΕΛΗ ΕΡΓΑΣΙΑ»
Όχι στη διαθεσιμότητα, και στις απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλο το λαό. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε όλες τις θέσεις που καλύπτει σήμερα η «κοινωφελής εργασία», που αποτελούν βασικές κοινωνικές υπηρεσίες. Επιβολή νέων συλλογικών συμβάσεων εργασίας που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες και στις νέες τεχνολογικές και επιστημονικές δυνατότητες βάση των οποίων μπορούμε να εργαζόμαστε όλοι, με λιγότερες ώρες εργασίας και περισσότερες απολαβές.
Κατάργηση της ενοικιαζόμενης εργασίας, των «κοινωφελών» προγραμμάτων και των προγραμμάτων μέσο ΕΣΠΑ, και συνολικά των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Έξω οι εργολάβοι και οι ΜΚΟ, από τη διαχείριση βασικών κοινωνικών υπηρεσιών.
Διαγραφή των χρεών σε ΔΕΚΟ, Τράπεζες και εφορία, σε όλους τους ανέργους. Απαγόρευση διακοπής σε ρεύμα και νερό. Κατάργηση των νόμων για τους πλειστηριασμούς. Αναστολή πληρωμών τιμολογίων και χρεών για όλους τους απλήρωτους συναδέλφους.
Κατοχύρωση και διεύρυνση των εργατικών κατακτήσεων στους εργαζόμενους στην «κοινωφελή εργασία». Δεν είμαστε «ωφελούμενοι» αλλά εργαζόμενοι. Ιατροφαρμακευτική κάλυψη από την πρώτη ημέρα εργασίας. 2 ημέρες άδεια κάθε μήνα και χορήγηση επιδόματος αδείας. Ορισμός γιατρού εργασίας από την πρώτη ημέρα εργασίας και δωρεάν προμήθεια όλου του απαραίτητου υλικοτεχνικού εξοπλισμού ανάλογα με τη θέση εργασίας. Βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα για τους εργατοτεχνίτες. Εργασία βάση της ειδικότητας πρόσληψης και όχι μετατροπή μας σε «παιδιά για όλες τις δουλειές». Σταθερή μηνιαία καταβολή των μισθών μας, ενάντια στο καθεστώς ομηρίας. Καμία πρόσληψη για ομάδες ασφαλείας. Δωρεάν μετακινήσεις για όλους τους ανέργους. Δωρεάν μετάβαση και αποχώρηση προς και από τον τόπο εργασίας. Εργατικός έλεγχος όλων των συμβάσεων-προγραμμάτων εξαρτημένης μισθωτής εργασίας, πρακτικής άσκησης, απόκτησης εργασιακής εμπειρίας κ.τ.λ. Επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους από την πρώτη ημέρα ανεργίας.
Πάλη και αμφισβήτηση του ρόλου του ΕΣΠΑ, ως βασικού πυλώνα υλοποίησης των αντεργατικών πολιτικών και νομιμοποίησης της «κοινωφελούς» βαρβαρότητας.
ΠΛΑΙΣΙΟ ΠΑΛΗΣ ΑΜΕΣΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΚΟΙΝΩΦΕΛΗ ΕΡΓΑΣΙΑ»
Όχι στη διαθεσιμότητα, και στις απολύσεις σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα. Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλο το λαό. Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού σε όλες τις θέσεις που καλύπτει σήμερα η «κοινωφελής εργασία», που αποτελούν βασικές κοινωνικές υπηρεσίες. Επιβολή νέων συλλογικών συμβάσεων εργασίας που να ανταποκρίνονται στις σύγχρονες κοινωνικές ανάγκες και στις νέες τεχνολογικές και επιστημονικές δυνατότητες βάση των οποίων μπορούμε να εργαζόμαστε όλοι, με λιγότερες ώρες εργασίας και περισσότερες απολαβές.
Κατάργηση της ενοικιαζόμενης εργασίας, των «κοινωφελών» προγραμμάτων και των προγραμμάτων μέσο ΕΣΠΑ, και συνολικά των ελαστικών σχέσεων εργασίας. Έξω οι εργολάβοι και οι ΜΚΟ, από τη διαχείριση βασικών κοινωνικών υπηρεσιών.
Διαγραφή των χρεών σε ΔΕΚΟ, Τράπεζες και εφορία, σε όλους τους ανέργους. Απαγόρευση διακοπής σε ρεύμα και νερό. Κατάργηση των νόμων για τους πλειστηριασμούς. Αναστολή πληρωμών τιμολογίων και χρεών για όλους τους απλήρωτους συναδέλφους.
Κατοχύρωση και διεύρυνση των εργατικών κατακτήσεων στους εργαζόμενους στην «κοινωφελή εργασία». Δεν είμαστε «ωφελούμενοι» αλλά εργαζόμενοι. Ιατροφαρμακευτική κάλυψη από την πρώτη ημέρα εργασίας. 2 ημέρες άδεια κάθε μήνα και χορήγηση επιδόματος αδείας. Ορισμός γιατρού εργασίας από την πρώτη ημέρα εργασίας και δωρεάν προμήθεια όλου του απαραίτητου υλικοτεχνικού εξοπλισμού ανάλογα με τη θέση εργασίας. Βαρέα και ανθυγιεινά ένσημα για τους εργατοτεχνίτες. Εργασία βάση της ειδικότητας πρόσληψης και όχι μετατροπή μας σε «παιδιά για όλες τις δουλειές». Σταθερή μηνιαία καταβολή των μισθών μας, ενάντια στο καθεστώς ομηρίας. Καμία πρόσληψη για ομάδες ασφαλείας. Δωρεάν μετακινήσεις για όλους τους ανέργους. Δωρεάν μετάβαση και αποχώρηση προς και από τον τόπο εργασίας. Εργατικός έλεγχος όλων των συμβάσεων-προγραμμάτων εξαρτημένης μισθωτής εργασίας, πρακτικής άσκησης, απόκτησης εργασιακής εμπειρίας κ.τ.λ. Επίδομα ανεργίας σε όλους τους ανέργους από την πρώτη ημέρα ανεργίας.
Πάλη και αμφισβήτηση του ρόλου του ΕΣΠΑ, ως βασικού πυλώνα υλοποίησης των αντεργατικών πολιτικών και νομιμοποίησης της «κοινωφελούς» βαρβαρότητας.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν κατανοώ το σημείο για τις μη κυβερνητικές οργανώσεις. Στα πλαίσια μίας αναπτυγμένης κοινωνίας πολιτών δημιουργούνται θεσμοί διαμεσολάβησης για την εκγρήγορση σε ζητήματα όπου παρατηρείται κρατική κολυσιεργεία ή όπου οι υπάρχοντες πόροι δεν είναι αρκετοί. Τέτοιες οργανώσεις έχουν παίξει σημαντικό ρόλο στην προστασία δικαιωμάτων, στην ενημέρωση του κοινού και στην προώθηση δράσεων για μία σειρά από ζητήματα. Έχουν σταθεί στο πλευρό κινημάτων οικολογικών, φεμινιστικών, αντιρατσιστικών. Η πλειοψηφία τους λειτουργεί με πολύ λίγα έσοδα, στηρίζεται κατά βάση σε δωρεές και συνδρομές μελών και δεν έχουν καμία σχέση με τα χίλια όσα έχουν βγει στη φόρα για ορισμένες. Οι εργαζόμενοι σε αυτές έχουν επίσης ανάγκη από σταθερό μισθό και μονιμότητα, πολλοί από αυτούς δε θα ήθελαν να μεταπιδήσουν στο δημόσιο μιας και συμφωνούν με το στόχο και το ρόλο που θέλει να διαδραματήσει η οργάνωσή τους και με τα μέσα που υιοθετεί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει ακριβώς, αλλά οι ΜΚΟ, τουλάχιστον τα 2 τελευταία χρόνια έχουν παίξει τεράστιο ρόλο στην εμπέδωση και στην υλοποίηση των προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας, ΜΕ ΤΟ ΑΖΗΜΙΩΤΟ... Το ότι από τα χιλιάδες ευρώ επιχορηγήσεων που λαμβάνουν δε φτάνει στα χέρια των εργαζόμενων σε αυτές σχεδόν τίποτα, δε σημαίνει πως οι εν λόγω οργανώσεις τη βγάζουν με ένα ξεροκόμματο. Επί χρόνια ταλανίζει το εργατικό κίνημα η πρόσδεση και η εξάρτηση με τα συμφέροντα των εργοδοτών και καλό θα ήταν ιδιαίτερα σε συνθήκες κρίσης οι εργαζόμενοι να σκεφτούν πως η δικιά τους επιβίωση, όχι απλά δεν εξαρτάται από την επιβίωση και το μέλλον του εργοδότη, αλλά μάλλον βρίσκεται στην άλλη πλευρά του ποταμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν θες πάντως να το δούμε και πιο στρατηγικά, οι νόμοι για τη δημιουργία των ΜΚΟ φτιάχτηκαν στη λογική του «λιγότερου κράτους για τις κοινωνικές ανάγκες». Πρακτικά δηλαδή το κράτος εκχώρησε μια σειρά υπηρεσιών του είτε σε εργολάβους είτε σε ΜΚΟ, για να τρώνε οι φίλοι του (εργοδοσία, ιδιοκτήτες ΜΚΟ κ.τ.λ.) και ταυτόχρονα είτε να υποβαθμίζονται μια σειρά βασικών κοινωνικών υπηρεσιών, είτε να μπαίνουν στα πλαίσια της ανταποδοτικότητας (κοινώς, όποιος έχει παίρνει…)
Όσο για τον «περιβαλλοντικό» και «οικολογικό» τους ρόλο, επειδή τυχαίνει να γνωρίζω, τελειώνει εκεί που τελειώνουν τα σχέδια των υπουργείων και τα κονδύλια της ΕΕ. Υπουργεία και ΕΕ που αυτές τις ημέρες νομιμοποιούν τα μεταλλαγμένα, επι αρκετό καιρό στήνουν φωτοβολταικά σε έφορους κάμπους, παρακάμπτουν Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για μια σειρά έργα κ.τ.λ.
Εξαιρέσεις πάντα υπάρχουν, αλλά δυστυχώς επιβεβαιώνουν των κανόνα….
Δε θα πρέπει να κρίνεις έναν τέτοιο θεσμό έξω από την κοινωνική του/ ιστορική πλαισίωση. Αυτό και σε σχέση με όσα έγραψες σε πιο "στρατηγικό" επίπεδο. Η αλήθεια είναι πως υπάρχει σήψη στις ΜΚΟ, γιατί ανάλογη είναι η κατάσταση σε κάθε βαθμίδα του κονωνικού σ' αυτή τη χώρα. Αυτό που απαιτείται είναι η ανατροπή των συσχετισμών και όχι η ταύτιση των πρακτικών που ενεργοποιούν οι σημερινοί συσχετισμοί με τον ίδιο το θεσμό και η δαιμωνοποίησή του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι κρατικές και ευρωπαϊκές επιδοτήσεις έχουν περιοριστεί δραματικά και ποτέ δε γινόταν ο χορός των εκατομμυρίων που κάποιοι έχουν στο μυαλό τους, τα οικονομικά σκάνδαλα αφορούσαν συγκεκριμένες οργανώσεις που βρίσκονταν σε άμεση διαπλοκή με το πελατιακό κομματικό σύστημα και στην πραγματικότητα κάθε άλλο παρά πληρούσαν τους όρους για να λέγονται ΜΚΟ.