ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

ΚΑΛΕΣΜΑ

 ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΡΓΑΤΙΚΗΣ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΩΝ

Περίπου 1200 άνεργοι στην Μαγνησία, χώρια οι οικογένειές, αναθαρρήσαμε όταν είδαμε το όνομά μας στην περιβόητη λίστα «ωφελουμένων» στην σελίδα του ΙΝΕ της ΓΣΕΕ.  Σκεφτήκαμε έστω και για λίγο ότι θα περάσουμε από την ανεργία στην εργασία, έστω και για αυτούς τους λίγους μήνες. Όμως οι συνεχόμενες παρατάσεις έχουν μετατρέψει την αρχική χαρά σε εφιάλτη. Οι καθημερινές ανάγκες δεν μπορούν να περιμένουν από το οποιοδήποτε υποτιθέμενο γραφειοκρατικό πρόβλημα έχει προκύψει. Η ανασφάλεια μεγαλώνει όσο υπάρχει στο πίσω μέρος του μυαλού μας ότι τα υπόλοιπα έργα στην Θεσσαλία έχουν ξεκινήσει ήδη.

Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αυτές οι συμβάσεις έχουν έρθει για να ανατρέψουν τις συλλογικές συμβάσεις και τα δικαιώματα που είχαν κατακτήσει συνάδελφοί μας στο παρελθόν. Σε αυτό το εργασιακό πισωγύρισμα έχουν εμφανιστεί πολλοί καλοθελητές. Μ.Κ.Ο. με τοπικούς υποψήφιους Βουλευτές  οι οποίοι προσπαθούν να εμπορευτούν τους φόβους που προκαλεί η ανεργία, ώστε να κερδίσουν είτε οικονομικά, είτε πολιτικά. Ήδη η ΜΚΟ εν δράσει του Αλμυρού μετατρέπεται σταδιακά σε εργολάβο στον τομέα του πολιτισμού, καθώς μετά το πρώτο επιτυχημένο(!!!) έργο (4 μήνες απλήρωτοι εργαζόμενοι, για να πάρουν σχεδόν τα μισά των χρωστούμενων και ενώ το έργο τελειώνει 31/10), ανέλαβε και καινούριο έργο στην Μαγνησία.

Ο κρατικοδίαιτος συνδικαλισμός της ΓΣΕΕ και του ΕΚΒ, που όχι μόνο δεν μπορεί και δεν θέλει να υπερασπιστεί τους εργαζόμενους και τους ανέργους, αλλά αντιθέτως έρχεται να πάρει τον ρόλο του εργοδότη. Άραγε πόσο υποκριτικό είναι από την μία να βγάζει πύρινους λόγους για την μη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, αλλά ταυτόχρονα να ζητά την υπογραφή μιας σύμβασης που αναφέρει ότι είναι κατά παρέκκλιση της συλλογικής σύμβασης.
Αυτές τις εποχές επιλέγει από φιλεργοδοτικός φορέας να μεταλλαχθεί σε εργοδοτικός οργανισμός. Μάλιστα στην περίπτωση της κοινωφελούς εργασίας της Μαγνησίας, η αναμονή γίνετε οργή από την απαράδεκτη στάση του ΕΚΒ το οποίο αδιαφορώντας επιδεκτικά για τους εργαζόμενους που θεωρητικά υποτίθεται ότι εκπροσωπεί, αδυνατεί και αδιαφορεί να δώσει σαφείς απαντήσεις για το πότε επίκεινται οι προσλήψεις.

Σε όλα αυτά δεν έχουμε μήνει με σταυρωμένα τα χέρια. Η αγανάκτηση, η κοροϊδία, αλλά και η αδυναμία επιβίωσης πολλές φορές, ώθησε τους ανθρώπους που εκφράζονται μέσα από αυτό το κείμενο, δηλαδή μια ομάδα μελλοντικών εργαζομένων στα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, να απευθυνθεί συλλογικά στο Ε.Κ.Β. και συγκεκριμένα στον πρόεδρό του πριν από δύο εβδομάδες, και να ζητήσει συγκεκριμένες απαντήσεις. Η απάντηση ότι «οι προσλήψεις θα έχουν ολοκληρωθεί μέχρι τα τέλη Οκτώβρη», προφανώς, ήταν αφερέγγυα και ηθελημένα ή εν αγνεία ψευδής (αφού τη στιγμή που γράφετε το κείμενο αυτό είναι τέλη Οκτώβρη και κανείς εργαζόμενος της κοινωφελούς εργασίας δεν έχει κληθεί για να υπογράψει σύμβαση καθ’ όσον μπορούμε να γνωρίζουμε), γεγονός που αναδεικνύει για ακόμη μια φορά, ότι οι άνθρωποι και οι φορείς που έπρεπε να είναι στο πλευρό των εργαζομένων, το λιγότερο δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους.

Η εμπειρία και σε άλλα προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, μας δείχνει ότι ακόμα και όταν μας προσλάβουν δεν τελειώνουν τα προβλήματα. Απλήρωτη εργασία για μήνες και καταπάτηση των στοιχειωδών εργατικών δικαιωμάτων κάνουν την συλλογική δράση επιτακτική ανάγκη. Ο δρόμος του συλλογικού αγώνα ήταν αυτός που επέβαλε στα εκάστοτε αφεντικά να δεχτούν σε προγράμματα κοινωφελούς εργασίας, τα δίκαια αιτήματα των εργαζομένων. Κανένα υπάρχον συνδικαλιστικό κίνημα και ιδιαίτερα εκείνο που ηγεμονεύεται από το Ε.Κ.Β. δεν πρόκειται να υπερασπιστεί τα δίκια των εργαζομένων, μιας και από ότι φαίνεται στο Ε.Κ.Β. επιλέγουν συνειδητά να παίξουν το ρόλο του τυπικού και ουσιαστικού εργοδότη. Ξέρουμε ότι είναι μια πεντάμηνη σύμβαση, αλλά ξέρουμε ότι αυτό το καθεστώς θέλουν να το επεκτείνουν, βουλιάζοντας την γενιά μας στην συνεχή περιπλάνηση. Η ανάγκη όλων μας είναι η σταθερή και μόνιμη εργασία με απολαβές που δε θα θυμίζουν σύγχρονους δούλους, αλλά θα εγγυώνται μια ζωή στηριγμένη στα πόδια μας, στο μπόι των σύγχρονων κοινωνικών δυνατοτήτων και αναγκών. Κανένας από εμάς δεν «ονειρεύεται» να εργάζεται ούτε με το κομμάτι, ούτε για πέντε μήνες και μετά να χάνεται στην άβυσσο της ανεργίας επ’ αόριστον, στηριζόμενος στην οικογένειά του.

Η συγκρότηση συνδικαλιστικών εκφράσεων, σχημάτων και εργατικών συλλογικοτήτων, με την προοπτική δημιουργίας και σωματείου, είναι ο μόνος τρόπος να σταματήσουμε την εργασιακή κόλαση των προγραμμάτων κοινωφελούς εργασίας που μας ετοιμάζουν.  Πάνω σε αυτή τη βάση, καλούμε τη Δευτέρα 29/10 στις 18:00 στο πανεπιστημιακό συγκρότημα της παραλίας του Βόλου (Παπαστράτου) σε συνάντηση για ενημέρωση, σχεδιασμό και την οργάνωση της από εδώ και πέρα στάσης μας.

Ξέρουμε τι μας σχεδιάζουν

Δεν ξέρουν τι τους ετοιμάζουμε

 

ΟΜΑΔΑ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ ΚΟΙΝΩΦΕΛΟΥΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΗ ΜΑΓΝΗΣΙΑ